اپل دوباره با اینتل همکاری می کند اما نه مثل قبلا!

چند سال بعد از جدایی تاریخی Apple از Intel و مهاجرت کامل مک ها به پردازنده های Apple Silicon، حالا یک شایعه ی جدی دوباره نام این دو شرکت را کنار هم قرار داده است. شایعه ای که اگر درست باشد نه بازگشت اپل به دوران مک های اینتلی را تایید می کند و نه عقبگرد فنی است. بلکه یک همکاری کاملا متفاوت و هدفمند در سطح تولید تراشه خواهد بود.

در سال های اخیر شرکت اینتل روزهای سخت و نفسگیری را سپری کرده است. دولت آمریکا برای حفظ بقای این شرکت کلیدی در حوزه ی فناوری تلاش کرده است تا شرایط مساعدی فراهم کند. شاید این همکاری جدید اپل و اینتل هم بی ربط به این موضوع نباشد.

بر اساس گزارش جدید تحلیلگر زنجیره ی تامین اپل، Ming-Chi Kuo، اینتل شاید از اواسط سال 2027 تولید ضعیف ترین تراشه های سری M اپل را آغاز کند. نکته ی کلیدی اینجاست که اینتل قرار نیست طراح تراشه باشد. طراحی همچنان کاملا در اختیار اپل می ماند و اینتل صرفا نقش تولیدکننده را ایفا می کند.

همکاری اپل و اینتل سر چه موضوعی خواهد بود؟

بر اساس گزارشی در سایت مک رومرز، طبق گفته مینگ چی کو، اپل قصد دارد برای بخشی از تراشه های سری M از فرایند ساخت 18A اینتل استفاده کند. این فرایند به عنوان اولین نود (Node یا گره) پیشرفته ی زیر 2 نانومتر که در آمریکای شمالی تولید می شود شناخته می شود. اگر این برنامه عملی شود، اینتل ممکن است تولید تراشه هایی در سطح M6 یا M7 را برای محصولاتی مثل MacBook Air و iPad Air بر عهده بگیرد.

این موضوع به صورت مشخص روی مدل های اقتصادی تر تمرکز دارد و هیچ نشانه ای از واگذاری تراشه های رده بالا به اینتل وجود ندارد. همچنان بخش عمده ی تولید تراشه های اپل در اختیار TSMC باقی می ماند و این همکاری جدید، مکمل زنجیره ی تامین فعلی خواهد بود نه جایگزین آن.

تفاوت این همکاری با دوران مک های اینتلی

یکی از مهم ترین سوءبرداشت هایی که از این خبر شد این است که برخی آن را به معنای بازگشت مک ها به پردازنده های اینتل تعبیر کرده اند. این برداشت اشتباه است. مک های اینتلی قدیمی از معماری x86 استفاده می کردند و طراحی آن ها کاملا توسط اینتل انجام می شد. اما تراشه های سری M اپل بر پایه معماری Arm طراحی می شوند و کنترل کامل طراحی، بهینه سازی و یکپارچگی سخت افزار و نرم افزار در اختیار همین شرکت کوپرتینویی است.

در این سناریو، اینتل فقط کارخانه ی تولید است؛ درست مشابه نقشی که TSMC سال ها برای اپل ایفا کرده. بنابراین نه macOS تغییری در معماری خواهد داشت و نه اکوسیستم نرم افزاری اپل دچار دوگانگی می شود.

چرا اپل به سراغ اینتل می رود؟

این تصمیم فقط یک انتخاب فنی نیست. یکی از دلایل مهم آن همان طور که گفتیم فشارهای سیاسی و اقتصادی در آمریکا برای افزایش تولید داخلی نیمه رساناهاست. استفاده از فرایند 18A اینتل به اپل کمک می کند بخشی از محصولاتش را با برچسب تولید در آمریکا عرضه کند؛ موضوعی که برای دولت آمریکا اهمیت بالایی دارد.

در کنار آن، اپل به دنبال کاهش ریسک های زنجیره ی تامین خودش است. همان طور که ما ایرانی ها می گوییم همه ی تخم مرغ ها را در یک سبد نگذارید؛ وابستگی کامل به یک تولیدکننده به خصوص در صنعت تراشه هم برای شرکتی در مقیاس اپل ریسک بالایی دارد. فراهم کردن یک انتخاب جدید بین TSMC و اینتل، انعطاف پذیری اپل را در برابر بحران های ژئوپلیتیکی و صنعتی افزایش می دهد. همچنین شاید در آینده موجب افزایش رقابت بر سر کیفیت هم بشود.

تاثیر همکاری اپل و اینتل روی مک بوک و آیپدهای آینده ی اپل

هرچند تا 2027 هنوز راه نسبتا درازی در پیش است اما اگر این همکاری عملی شود بیشترین تاثیر آن را در مدل هایی مثل MacBook Air و iPad Air خواهیم دید. این محصولات حجم فروش بالایی دارند و استفاده از یک Node پیشرفته ی ساخت آمریکا می تواند هم از نظر هزینه و هم از نظر سیاست گذاری برای اپل جذاب باشد. البته این مسئله روی بحث نرم افزار هم تاثیری برای اپل ندارد و کلیه ی سرویس های اپل همچون برنامه هایی که با خرید اپل وان فعال می شوند به قوت خود باقی خواهند ماند.

برای ما به عنوان کاربران نهایی، تجربه ی استفاده از دیوایس های جدید اپل البته تفاوت محسوسی نخواهد داشت. همچنان شاهد همان مزیت اصلی تراشه های خود اپل یعنی نسبت بسیار بالای عملکرد به مصرف انرژی خواهیم بود؛ مزیتی که اپل را از رقبا متمایز کرده و دلیل اصلی موفق بودن این شرکت در مهاجرت از اینتل بوده. غول فناوری ساکن کوپرتینو در سال 2020 تصمیم گرفته بود راه خودش را از اینتل جدا کند.

پایان رسمی عصر مک های x86

اپل پیش تر اعلام کرده که مک او اس 26 یا همان macOS Tahoe آخرین نسخه ی بزرگ این سیستم عامل خواهد بود که از مک بوک ها و دیوایس های مبتنی بر معماری x86 پشتیبانی می کند. این اعلامیه به روشنی نشان می دهد که اپل هیچ برنامه ای برای بازگشت نرم افزاری یا سخت افزاری به دوران CPUهای اینتلی ندارد. همکاری احتمالی با اینتل، کاملا در چارچوب استراتژی رشد اپل سیلیکون تعریف می شود و هیچ تناقضی با آن ندارد.

جمع بندی؛ همکاری هوشمندانه نه بازگشت به گذشته

شایعه ی همکاری دوباره ی اپل و اینتل اگر درست باشد نشانه ی یک تغییر هوشمندانه در لایه ی تولید برای اپل است نه یک عقب نشینی استراتژیک از مواضع. اپل همچنان طراح انحصاری تراشه هایش باقی می ماند، معماری Arm حفظ می شود و TSMC همچنان شریک اصلی این شرکت در ساخت تراشه هایش خواهد بود. اینتل فقط به عنوان یک بازوی مکمل وارد بازی می شود؛ آن هم برای پایین ترین رده ی تراشه ها.